استارت‌آپ، کسبوکار موقتی است که به امید رسیدن به یک کسبوکار تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر مشغول فعالیت می‌باشد...
استارت‌آپ، کسبوکار موقتی است که به امید رسیدن به یک کسبوکار تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر مشغول فعالیت می‌باشد. در واقع، استارتآپها نوع خاصی از کسبوکار هستند، اما به دلیل تفاوت‌های خاصی که بین آنها با مصادیق عام کسبوکار وجود دارد، آنها را استارت‌آپ می‌نامند. سه تفاوت اصلی کسب‌وکارها با استارتآپها:
(۱) رشد و مقیاسپذیری
اولین و اصلی‌ترین تمایز استارتآپها با کسب‌وکارها در میزان رشدشان است. استارتآپها معمولا کسب‌وکارهایی هستند که با تکنولوژی سر وکار دارند و بنابراین اغلب هیچ محدودیت زمانی، مکانی و جغرافیایی برای آنها وجود ندارد. در واقع استارتآپها قادر هستند در یک لحظه به صدها نفر در جای‌جای دنیا خدمات ارائه کنند.
(۲) دریافت سرمایه
یک کسبوکار معمولی در مراحل اولیه‌ی شکل‌گیری خود به دنبال درآمد ثابت و مکفی است. بنابراین هیچ نیازی به دریافت سرمایه و رشد کسبوکار خود ندارد. اما یک استارت‌آپ برای سریع‌تر کردن روند رشد نیازمند بودجه‌ی بسیار زیادتری است. استارتآپها معمولا با ریسک شروع می‌کند، چون می‌خواهد روندهای قبلی را در هم شکند و یک ایده‌ی جدید را پیاده‌سازی کند، این نیز دلیل دیگری برای دریافت سرمایه توسط آن‌هاست.
(۳) ایده‌پردازی
سومین تفاوت بین استارتآپها و کسب‌وکارها در هویت ساخت آنها است. کسب‌وکارها اغلب ایده‌های سنتی دارند، مثل آرایشگاه‌ها، رستوران‌ها، آژانس‌های بازاریابی و بسیاری از کسب‌وکارهای مشابه دیگر که ایده‌ی خاصی پشت آنها وجود ندارد.
در انتها می‌بایست به این نکته توجه نمود که: کسب‌وکارهای نوپا، به کسب‌وکارهایی گفته می‌شود که قصد دارند ارزش آفرین باشند. پایداری برای اعضای آن دغدغه است و فرصت‌جو می‌باشند اما فرصت‌طلب نیستند. کسب‌وکارهای نوپا، الزاما مقیاس‌پذیر نیستند اگرچه مقیاسپذیری برای آنها مزیت و مطلوب می‌باشد. در واقع کسب‌وکارهای نوپا هنوز در شرایط ابهام هستند و دوران نوزادی و کودکی خود را طی می‌نمایند.
